loginandpublish.blog.is

Stórundarlegt þykir mér þegar fólk er tilbúið til þess að verja lögregluna og framgöngu hennar sama hvað á gengur. Þetta sást náttúrlega best í vetur þegar allskonar fólk á öllum aldri, úr langflestum stéttum og þjóðfélagshópum varð fyrir barðinu á lögreglunni, oft fyrir það eitt að mæta til þess að tjá skoðanir sínar með nærveru sinni einni saman. Mótmælendur voru samt sem áður áfram settir undir einn hatt af verndurum og velunnurum lögreglunnar og valdsins, sem ónytjungar, skríll eða þess vegna glæpamenn. Jafnvel amma með læknagráðu sem sakaði lögregluna um óþarflega harkalega framgöngu gagnvart sér var af ýmsum kölluð hinum ótrúlegustu nöfnum.

Margir þeirra sem verja lögregluna með kjafti og klóm fyrir hvers konar ásökunum eða gagnrýni virðast gera það af fullkominni sannfæringu og næstum barnslegri einlægni, jafnvel eftir að sönnunargögn hafa komið fram sem sýna fram á óréttmæti aðgerðanna. Sannfæringu sem er eins og grafin í stein og ekkert virðist geta hnekkt.

Hvað veldur?

Auðvitað geta menn í lögreglunni rétt eins og aðrir menn misst stjórn á skapi sínu og dómsgreind þeirra getur skeikað. Lítið sem ekkert er heldur til að varna því að þeir sem sækjast eftir vandræðum eða völdum sæki um á röngum forsendum og fái inngöngu í lögregluna. Inntökupróf fela ekki í sér persónuleikapróf af neinu tagi og menn með persónuleikabresti og siðblindingjar eiga jafn mikla möguleika á að komast inn og hver annar. Í ljósi þess, hvernig er hægt að ímynda sér að lögreglan og allir menn innan hennar hafi alltaf á öllum stundum rétt fyrir sér?

Hluti þess fólks sem er ávallt reiðubúið til þess að verja störf lögreglunnar viðurkennir þó á tíðum að gengið hafi verið of langt, en notar ofantalið sem afsakanir fyrir atburðunum - Finnst ekkert óeðlilegt við það að lögreglumenn missi stjórn á skapi sínu, eða geri mistök. En krafan til þeirrar stofnunnar sem hefur einkaleyfi á líkamlegu ofbeldi og líkamlegri frelsisskerðingu manna hlýtur að vera að lágmarki sú að skapi starfsmanna hennar skuli haldið í skefjum og að mistök verði litin alvarlegum augum. Rétt eins og bankastjórar verða að geta haldið græðgi sinni í skefjum, verða lögregluþjónar að geta stjórnað skapi sínu, líka í erfiðum eða freistandi aðstæðum.

Ódauðleg trúin á lögguna virðist mér stafa af einhvers konar hræðslu. Hræðslu við sannleikann um gráan skala hversdagsins. Hræðslu við að þessir englar sem hafa staðið vörð um líf okkar og limi frá því þeir kenndu okkur umferðarreglurnar og veittu okkur öryggi í formi endurskinsmerkja, falli ofan af skýjunum og niður á jörðina. Einkennisklæddu verndararnir verða að mönnum, skeikulum og syndugum, klæddum í einstaklega hallærisleg svarblá föt með óþarflega mörgum vösum. Eftir dauða Guðs er nú loks síðasta hálmstráið farið og þú situr eftir nakinn, einn og óstuddur.

Það má vera að ástæðurnar séu aðrar, og jafnvel mismunandi eftir einstaklingum (það er náttúrulega augljóst í tilfelli þeirra sem eiga sér einhvern nákominn innan löggunnar, hverjum finnst sinn fugl fagur), en í það heila finnst mér hræðsla vera eina rökrétta skýring þessarar gífurlegu og algengu sjálfsblekkingar.

	Saving Iceland: Rógburður lögreglu og lygar fjölmiðla
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Útlendingastofnun hefur lengi notast við ýmsa taktík í áróðri sínum, auk þess að brjóta gegn landslögum og lögbundnum alþjóðalögum og -samningum í sífellu. Fjölmörg eru dæmi þess að yfirmenn UTL hafi komið fram í fjölmiðlum og dreift hróðri um einstaka flóttamenn eða flóttamenn sem heild og minnihlutahóp, t.d. í formi þess að deila með landanum þeim upplýsingum að falsaðir pappírar hafi verið notaðir til flóttans. Reglan er, en ekki undantekningin, að þeir gefi í skyn að notkun falsaðra pappíra geri flóttamenn að glæpamönnum, og gefa því svo undir fótinn að þar muni ekki við sitja - einu sinni glæpamaður, ávallt glæpamaður.

Eins fáránlegt mér þykir að þurfa að taka þetta fram, þá vil ég benda mönnum á að flóttamenn eru að flýja eitthvað, einhverja hættu og oftar en ekki lífshættu. Þeir geta þurft að fela hverjir þeir eru á meðan þeir leita sér öruggs skjóls, og mögulegt er að þeir geti ekki eða þori ekki, vegna hættunnar, að ferðast undir eigin nafni. Í ofanálag er víða utan hins vestræna heims verulega tímafrekt og virkilega erfitt í besta falli, en jafnvel hreinlega ómögulegt, að komast yfir lögleg og alþjóðlega gild ferðaskírteini á friðartímum fyrir hinn almenna borgara eða þegn. Að ímynda sér að alþjóðlega gild ferðaskíteini sé möguleiki fyrir alla á öllum tímum, jafnvel menn á flótta og á stríðstímum, er firra.

Fyrir gildar og góðar ástæður, t.d. þær að ofan, er til verndar flóttamönnum í flóttamannaviðauka Mannréttindasáttmála Evrópu (sem bundinn er í landslög) kveðið á um að ólöglega komu til lands megi ekki nota gegn flóttamanni sem sækir um hæli í landinu. Dyflinnarreglugerðin tekur í sama streng og tekur fyrir að ríki geti notað það gegn flóttamanni notist hann við ólöglega eða falsaða pappíra á flóttanum. Útlendingastofnun hins vegar ákveður að líta á alla þá flóttamenn sem notast við þessi tæki, ólöglega eða falsaða pappíra, sem glæpamenn - allir sekir þar til sakleysi þeirra er sannað! Til þess að dreifa þessum rasísku, fordómafullu og röngu viðhorfum til almennings brjóta þeir þó sjálfir lög, t.d. um trúnað við skjólstæðinga sína, auk þess að brjóta gegn mannréttindum þeirra.

Við því er þó að búast af UTL, sem annars var sett á fót og stjórnað af manni lærðum í Þýskalandi seinni heimstyrjaldar - manni menntuðum af nasistum. En að fjölmiðlar skuli ekki aðeins bregðast hlutverki sínu og miðla í engu til okkar upplýsingum um lögbrot og glæpi UTL, heldur starfi sem sendiboðar áróðurs þessarar óforskömmuðu stofnunnar, vekur ugg og viðbjóð og er með öllu ólíðandi.

-----

P.S. Fjölmiðlar landsins hafa lengi veigrað sér við gagnrýnum spurningum þegar valdið á í hlut og fela sig á bak við eitthvað sem þeir kalla hlutleysi, en því ber ekki að rugla saman við hugtakið hlutleysi eins og það er notað er í almennu tali. Hlutleysi fjölmiðla felst oftar en ekki í því að hafa óspurt eftir upplýsingar frá PR fulltrúum þeirrar valdastofnunnar eða fyrirtækis sem á í hlut, þó á stundum fái einhver málinu viðkomandi eða fræðimaður að spreyta sig á því að hrekja það sem þegar hefur verið haft fyrir satt. Hlutleysi fjölmiðla merkir þannig í raun hlutlægni, eða eindregin afstaða með þeim valdamesta sem á í hlut.

	Með stolið vegabréf
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Ég held að það sé nú varla þörf á því að skrifa skilaboðin á vegginn, þau eru öllum skýr og þessi "fréttaflutningur" mbl kallast ekki hlutleysi heldur í besta falli heimska. Líklega eiga þó betur við hugtökin FLokkshollusta og þöggun.

Í fréttinni segir þó að skv. lögreglu sé þetta ekki í fyrsta skiptið sem þetta er gert, en ég hef einmitt velt því fyrir mér hvernig hús og eigur þessara manna geta fengið að standa ósnert. Kannski er það alls ekki svo, vanhæfir fjölmiðlar þessa lands hafa bara engu miðlað um það til okkar.

	Málningu skvett á hús auðmanna
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Ótrúlegt að vera að setja þessari ræktun lyfjabyggs skilyrði, hvað gæti annars gerst? Það er ekki eins og Íslendingum hafi áður mistekist að halda lífverum innan marka - nema þá kannski minknum, jú og lúpínunni, og kannski nokkrum öðrum. Í kreppunni verður að nýta öll tækifæri, og þó einhverjir möguleikar séu á að náttúran hljóti skaða í ófyrirséðri framtíð þá verður bara að hafa það, eða hvað varðar okkur sem lifum í dag um hvað verður seinna? Komandi kynslóðir verða bara að finna sér nýjar leiðir til þess að framfleyta sér ef náttúran ræður ekki við að halda okkur í skefjum! Ef fyrirtækið segist geta grætt á þessu þá á það að ráða för, ekki einhver óskilgreind krafa um endalausar rannsóknir og varúð.

Áfram erfðabreytt lyfjabygg!

	Leyfi veitt til ræktunar á erfðabreyttu byggi
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt